Каб з глузду не паехаць, я сядаю пры адчыненым вакне,
Гляджу на неба, крэмзаю пра месяц ненавязьлівы радок,
Сядаю пры адчыненым вакне ў самой кашулі
І сузіраю рух машын і сьвятлафоры,
Маторы цягнуць, духавы аркестар складна грае,
Бо розум трэба зьберагчы.

Я думаю пра сьмерць і сузіраю парк,
Дзе забаўляецца нявінная дзятва
І бабы на засьмечанай траве
Глытаюць сонца дзённы пай.

Салодкія напевы з сотні траўнікаў прадмесьця
Лашчаць вушы. Ангельскія касілкі косяць без упыну.

Я адзначаю пары, што ідуць пад ручку,
Сачу за іхнімі сьмяшкамі,
І абяцанкамі-цацанкамі,
Я бачу, як каханьні
Размахваюць рукамі і скрыўляюць твар.
Гляджу на іх зь цікаўнасьцю — пад іхнім сьмехам
Бруіць журба, прыцьмёная зьбянтэжанасьць,
Што справы йдуць ня ў лад.

Сядаю пры адчыненым вакне ў самой кашулі,
Сачу — Ягова із заходняй стараны —
За тым, што дзеецца, каб з глузду не паехаць.

Стары сайт часопісу „Правінцыя”.
Link to an External Resource

„Правінцыя”, № 1-2/2000 — друкарскі варыянт вокладкі.
Last modified: 2002-08-26, 22:00 — Size: 137,82 KB

„Правінцыя”, № 1-2/2000 — друкарскі варыянт часопісу.
Last modified: 2002-08-26, 22:00 — Size: 1,64 MB

„Правінцыя”, № 3-4/2002 — друкарскі варыянт вокладкі.
Last modified: 2002-08-26, 22:00 — Size: 134,73 KB

„Правінцыя”, № 3-4/2002 — друкарскі варыянт часопісу.
Last modified: 2002-08-27, 22:00 — Size: 2,09 MB

Літаратура.org — сайт-прадаўжальнік ідэі часопісу „Правінцыя”.
Link to an External Resource